9 billón paraquas

Het regent. Está lloviendo. Alsof Barca dikke tranen huilt. Zoals Nederland op een zonnige dag wint aan glans, zo verliest Barca some of it's magic nu het regent. Begrijp me niet verkeerd, de stad is nog steeds een stad uit duizenden. Maar met 14 graden en pijpenstelen merk je alleen de steeds groter wordende plassen op. Er zijn geen fiestas meer op straat en de paraplu is deze week (ook hier) het gebruiksvoorwerp dat de meeste aandacht trekt. In het Spaans heet een paraplu trouwens paragua, letterlijk: voor het water. Heel mooi vind ik dat.

Enfin, op een zeikerige dag doe je zeikerige dingen :-) Dodelijk vermoeid zijn we vanochtend als Nuria ons vertelt dat we nog eens de onregelmatige werkwoorden gaan herhalen. Natuurlijk is dat hard nodig, maar leuk is anders. En onregelmatig betekent in het Spaans écht onregelmatig. Wat denk je van de vervoeging van ‘acostarse’ (= naar bed gaan), ook nog eens een wederkerig werkwoord: yo me acuesto. Of hacer (=doen/maken): yo hago.

Als klap op de vuurpijl (buiten blijft het hard doorregenen) mogen we ons tijdens de tweede les over cijfers buigen. De eenvoudige ‘numeros’ hebben we twee weken geleden al gehad. Nu is het tijd voor the real stuff. Begin maar, knipoogt Nuria naar Rachel die het getal 435 onder ogen krijgt. OK. We kijken elkaar aan, vastberaden om de moed erin te houden. Hoe moeilijk kan het nu werkelijk zijn? 400 is cuatro cientos, dus 435 is cuatro cientos treinty y cinco. “Muy bien, Rachel”, knikt Nuria. Goed, ook Dorien is er inmiddels klaar voor: 607. “Seiscientos siete, een makkie”, glimlacht ze. Dan kom ik: 1000. "Mil", roep ik enthousiast. Nuria knikt en geeft me er nog eentje: 1.000.000. Ik trap er niet in en grijns: "un millón". “Vale”, zegt Nuria. “Nu voor de dapperen onder ons. Wie durft?” Enigszins op ons gemak gesteld door de eerdere cijfers zetten we ons beste beentje voor. “Daar komt ‘ie”, waarschuwt ze: 17.765. “Ah nó”, roepen we in koor. Sally slaat zich er steunend doorheen: diecisiete mil setencientos sesenta y cinco. ”Bravo”, klappen we. Nuria lacht en gebaart dat we doorgaan. Dorien krijgt 505.677: “Quinientos cinco mil seiscientos setenta y siete”. Het begint me te duizelen. Vol vuur gooit Nuria er nog eentje in: 5.340.999. Voor mij. Maar ik ben niet langer bij de les. Gelukkig helpen de anderen en hortend en stotend komen we tot cinco millones trescientos cuaranta mil novecintos y noventa y neuve. Opgelucht halen we adem. We zijn er nu toch wel zo’n beetje?

Maar Nuria is van ‘save the best for last’. We hebben het biljoen nog vergeten. En dat is wat, want laat het biljoen in het Spaans nou verschillen van het Engelse biljoen. Volledig uit het veld geslagen kijken we haar aan. “Hoe kan een biljoen nou anders zijn”, vraagt Dorien. “Ja”, vul ik haar aan, “een biljoen is een biljoen”. Even verwacht ik dat ze zegt dat het een grapje is, maar doodserieus legt ze uit dat een biljoen in het Engels 1000.000.000 is, wat in het Spaans staat voor mil millónes. Un billón is in het Spaans: 1000.000.000.000. Ik heb me er eerlijk gezegd nog niet eerder in verdiept, maar denk er het mijne van. Waarom heeft nooit iemand die Europese biljoenen op elkaar afgestemd? Handig met een internationale kredietcrisis :-)

Buiten is het nog niet opgehouden met regenen. Mensen vliegen gehaast voorbij, weggedoken onder hun paraplus. “9 billón paraquas”, grinnegrap ik tegen de anderen als ik ze gedag zwaai. Ik steek mijn rode pluutje op en stap vastberaden door de regen naar huis: “uno, dos, tres, cuatro, cinco...” ;-)